Maart 2020 – wie herinnert zich dat niet? Het hele land, of eigenlijk de hele wereld in “lockdown”. En niet voor een weekje maar voor maanden. Binnen het onmetelijk grote leed dat zich toen voltrok was het natuurlijk een probleem zo groot als een vliegenpoepje, maar toch, voor een theatergroep als Lof en Zotheid betekende het het einde van onze wekelijkse trainingen en hoe blijf je dan als groep nog bij elkaar?
Zoals zovelen in dit land met de verbazend goede infrastructuur die we doorgaans voor lief nemen ontdekten we de mogelijkheden van Zoom. Ik zeg expres ontdekken, want de overgang van scènes waarbij je elkaar om de nek valt naar afzonderlijke kadertjes op een beeldscherm was niet gering! Van de gewone warming-ups, zoals het bijna ritmisch doorgeven van een handklap of als een soort zwaan-kleef-aan situaties uitbeelden (iedere keer voegt iemand iets toe) – bleef weinig over. Associëren op het woord van je voorganger was een mogelijkheid, maar wie is je voorganger, als je allemaal in een andere rangschikking op een monitor staat? Enfin, gaandeweg ontdekten we hoe het moest. Het werden spelvormen gebaseerd op tekst. En dat terwijl we veel liever fysiek spel hebben!
Gelukkig was het op een gegeven moment weer mogelijk om in het Park te oefenen – nog steeds op een flinke afstand van elkaar, maar wat een genot om te kunnen rennen, vallen en weer opstaan zonder dat je uit beeld verdwijnt.
April 2022 – alles is weer normaal (nou ja, als je niet te ver naar het
oosten reist :(). En we hebben een vernieuwde website. Normale
trainingsavonden. En cursussen zijn weer mogelijk. Alle lof aan zotheid!
Wat een ontzettend leuk stukje Arjen!
Mooi geschreven!